Aydın Adnan Menderes Üniversitesi
İletişim Fakültesi / Gazetecilik Bölümü
Öğrenci Uygulama Haber Sitesi

Bir Rum aile tarafından 80 sene işletilen tarihi fırın, 1962 yılından bu yana tam 60 senedir Zeynel Ergin tarafından işletildi. İzmir’in geleneksel kahvaltı yerlerinden olan, Zeynel Ergin’in 2021’de vefat etmesiyle oğulları işin başına geçiyor. Oğullarından Özer Ergin’den tarihi fırının hikayesini öğrendik.

Tam olarak sıfırdan başlanmış bir yol. Daha 5 yaşında Ayvalık’ta, fırınlarda gevrek satarak, çıraklık yaparak  işe başlayan Zeynel Ergin’in 1950’li yıllarda  yolu İzmir’e düşmüş. Ergin Basmane’de fırınlarda zor koşullarda  çalışmaya devam etmiş   ve 1962’de bugünkü Alsancak’ta yer alan Zeynel Ergin Gevrek Fırını’nın sahibi olmuş.

“Benim yastığım odundu”

60 senelik bir fırın kolay kolay günümüze gelemez. Fırının bu zamana kadar nasıl geldiğini Özer Ergin, “Babam çok çalışkandı. 5 yaşından son nefesine kadar fırıncılık yaptı. Son zamanlarında yürüyemez halde olmasına rağmen koltuk değnekleriyle gelir hamurun mayalarını kontrol ederdi. Biz üç kardeş fırında büyüdük. Hatırlıyorum da gece 2-3 gibi gelir bizi kaldırırdı ve sabaha kadar gevrek yapmayı öğretirdi. Okuldan sonra da tezgâha başına geçerdik. Babam bu fırına ömrünü adamış biri. Biz gezmeye, bayram tatiline bile gitmezdik,  fırında olurduk. Babam burayı 1962’de devraldı. Ancak burayı maddi gücü olmadığı için  uncunun desteği, eşin dostun yardımı ve çevresinin desteği ile alıyor. Sonra babamın buraya dükkân açtığını duyan gevrek satıcıları, babamdan gevrek almaya başlıyorlar ve müşteri sayısı artıyor. İlk başlarda yokluktan, tahta masaların üzerinde yatıyormuş. Her zaman benim yastığım odundu derdi. Babam yokluktan  gocunmayan biriydi bizide öyle yetiştirdi bu sayede elde ettiğimiz her şeyin değerini biliyor ve sahip çıkıyoruz.” diyerek bizlere 60 senelik bu fırının nasıl günümüze ulaştığını anlattı.

Buradan kimler kimler geçti

Tabii ki böyle meşhur bir fırından sadece İzmir halkı faydalanmıyor. Ergin, “Birçok kişi bu fırından gevrek ve kumru gibi yiyecek yemiştir. Hatta eskiden fuara gelen ünlü sanatçılar mutlaka fırınımıza uğrarmış. Yan tarafımızdaki okuldan çocuklar, camdan gevrek ve peynir alırlarmış. Öyle ki okuldan mezun olup, babamı ziyarete gelenler bile olurdu. Yani birçok insanın anısı var burada. Turgut Özal’dan Ayhan Sicimoğlu’na kadar birçok ünlü de fırınımıza gelmiştir. Hatta Ferdi Özbeğen, babamın yanında küçükken çıraklık bile yapmıştı.” sözleriyle  şehir içinde olduğu kadar şehir dışından da bu fırının methini duyarak gelenler olduğunu  aktarıyor. 

“Soframız hep kurulu, kapımız da her zaman açık”

Çevrede yaşayanlara ve oradaki esnafa Zeynel Ergin’i sorduğumuzda insanlara yardımıyla ve iyilikleriyle babacan bir kişiliği olduğunu söylediler. Oğlu Özer Ergin ise babasını şu şekilde tanımladı. “Babam tam bir gariban dostuydu. O da yokluğu çok iyi bildiği için aldığını paylaşırdı. Bir elin verdiğini öbür el görmez misali kime yardım yaptığını bilemezdiniz. Bizde sofra hep kurulu, kapımız da her zaman açıktı. Kimin yediği veya yemediği hiç önemli değildi. Sofrada yemek varsa herkes yemek yerdi. Babam paylaştıkça çoğalır derdi ve üç tabak varsa hepsini paylaşırdı. Verdiğinden fazlasını aldı bu hayatta. Babam öyle iyi bir insandı ki bir kişinin bile arkasından kötü konuştuğunu duyamazsınız. Babam yaptığı iyiliklerle burada bir esnaftan çok fazlası oldu bir değer oldu bu yüzden de sokağa adını verdiler.” diyerek sözlerini noktaladı.

Haber: Fırat Zimer

Fotoğraf: Zeynep Şama