Aydın Adnan Menderes Üniversitesi
İletişim Fakültesi / Gazetecilik Bölümü
Öğrenci Uygulama Haber Sitesi

Sanayinin en uğrak yerlerinden birisi olan tamircilerin arasında belki de en zorlu olanı, iş makinesi tamirciliğidir. Fiziksel olarak diğer tamir mesleklerinden daha ağır olan iş makinelerini tamir etmek ayrı bir cesaret gerektirmektedir. Kepçe, greyder, forklift gibi ağır işçilik gerektiren iş makineler ile çalışmak beraberinde mental ve fiziksel yükü de getirmektedir.

1967 yılından itibaren iş makinelerinin arıza ve bakımını gerçekleştiren Salih Şahin, yıllardır aynı meslekte çalışmaya devam ediyor.  Çıraklıkla başladığı meslekte ustalaşan ve meslekte 56 seneyi deviren Şahin, mesleğe dair incelikleri, zorlukları ve günümüz şartlarında iş makinesi tamirciliği hakkında bilgi ve görüşlerini aktardı.

Bize kendinizi tanıtır mısınız?

Ben Salih Şahin. 1954 yılında Adana’nın Ceyhan ilçesine bağlı Kösreli kasabasında doğdum. Annem ve babam çiftçilik ve hayvancılık yapıyordu. Ben ilkokulu bitirdikten sonra çiftçilik veya hayvancılık yapmak istemedim ve 12 yaşındayken bir sobacının yanında çalışmaya başladım. Yaklaşık 1 sene boyunca çırak olarak çalıştıktan sonra, bu işin benim için bir geleceğinin olmadığını anlayarak işten ayrıldım. 13 yaşında sanayiye gidip usta tamircilerin yanında çalışmaya ve iş makinesi tamirciliğini öğrenmeye başladım. O zamandan 2013 yılına kadar mesleğimi icra ettim. 2013 senesinde emekli oldum fakat hayat şartları gereği hala çalışmaya devam ediyorum.

İş makinesi tamirciliğinin hayatınızdaki yeri nedir?

1976 yılında askerliğimi tamamladım ve askerlik dönemi boyunca tamircilik yaptım. 1976 yılında askerden döndüğümde 6 ay daha çalışıp Adana’da kendi tamir atölyemi açtım. 1995 yılına kadar Adana’daki işyerinde çalıştım. Bu süre zarfında bazı büyük şirketlerde ustabaşı olarak bilfiil çalıştım. 1995’te Antalya Büyükşehir Belediyesi’nin bir kepçe arızası için geldiğimde belediye başkanlarının ısrarı üzerine tamir atölyemi Antalya’ya taşıdım. Antalya Akdeniz Sanayi Sitesi’nde devam ettiğim tamir atölyemde, başta belediyeler olmak üzere şirket ve holdinglerin iş makinelerinin tamir ve bakımını gerçekleştirdim. Aynı zamanda iş makinesi firmalarının yetkili bayiiliğini alarak çalışmayı sürdürdüm. Irak’ta Amerikalılara ait firmalarda iş makinelerinin sorumlusu ve ustabaşı olarak çalıştım. Kıbrıs’ta ise yat, tekne ve gemi tamiratı için çalıştığım bir dönem oldu. Yat ve gemilerin 3000 beygir, 12 silindirli büyük motorlarının arıza ve bakımlarını yaptım. Oldukça önemli olan bu motorların arıza ve bakımlarını yapmak için ustalık ve referans gerekmektedir.

Bu meslekte çırak yetişiyor mu? 

Bu zamana kadar yaklaşık 15 çırak yetiştirdim. En başta kendi oğluma bu mesleği öğretmekteyim. İşleri öğrenmeye başladı ve birlikte çalıştık. Şu an Antalya’da tamir atölyesini devam ettirmekte. Benim yaşlanmam ve işlerin zorlu bir hale gelmesinden kaynaklı olarak, kepçe gibi ağır işleri bırakarak jeneratör tamirciliğine yönlendik.

Mesleğinizin zorlukları nelerdir?

İş makinesi tamirciliği için kolay bir mesle demek mümkün değil. Hem fiziken hem de zihnen insanı yoran ve yıllar içinde yıpratan bir meslek. İş yükü oldukça fazla ve kuvvet gerektiriyor. Ağır materyaller kaldırmak zorunda olmamızdan kaynaklı bel ve diz rahatsızlıkları yıllar geçtikçe artıyor. Tamir esnasında kazalar yaşanabiliyor, ayağımızın kayması veya bir parçanın takılması sonucu yaralanmalar ve ölümler meydana gelebiliyor. En riskli mesleklerden birisi olduğunu düşünüyorum. Bunun yanı sıra bir arızayı bulabilmek için iyi düşünmek ve doğru çalışmak gerekiyor. Bir arızayı bulabilmek için uzun zaman harcanabiliyor ama deneyim ve makinenin nasıl çalıştığını zihnine yerleştirdikten sonra kolaylaşıyor. Mesleğim kolay olmasa da evimi ve ailemi bu iş sayesinde geçindirdim. 10 senedir emekliyim fakat geçinmek için 69 yaşında çalışmaya devam ediyorum.

Bu işi yapmak isteyen gençlere ne söylemek istersiniz?

Gençler çırak olarak geliyor, işi öğrenmek istiyor. Fakat bir ustanın yanında çalışıp işi öğrenmeye başlayıp birikim yapmadan kendi tamir atölyelerini açması ve tutunması zor. Bu meslek gittikçe büyüyen bir meslek hale geliyor. Bu yüzden kendi rehberlerini oluşturmaları çok önemli.

Teknolojinin gelişmesi mesleğinizi nasıl etkiledi?

Şu an yeni nesil iş makinelerinin neredeyse hepsi elektronik. Eski makineler mekanikti, şimdiki teknoloji bu makinelerde bulunmuyor. Makinelerin elektronikleşmesi ile birlikte tamircilerin, elektrik ustalarıyla çalışması gerekmekte. Bu yüzden artık daha fazla insana da iş imkanı sağlamakta. Şu anki genç nesil için oldukça iş olanağı olan bir meslek. 

Mesleğinde 50 yılı aşkın süredir çalışan ve bu mesleğe dair bilgiler veren Salih Şahin’e teşekkür ederiz.

Haber: Evrim Tuna Şahin