Aydın Adnan Menderes Üniversitesi
İletişim Fakültesi / Gazetecilik Bölümü
Öğrenci Uygulama Haber Sitesi

İzmir’de neredeyse kimsenin yapmadığı örücülük mesleğini yaşatmaya çalışan İbrahim Demir, 45 yıldır bu mesleği icra ediyor. İzmir’in Kemeraltı Çarşısı’nda bulunan dükkânında kesintisiz hizmet vermeye devam ediyor. 

Henüz 10 yaşındayken bu mesleğe başlayan İbrahim Demir, her gün okuldan çıkıp, babasının yanına giderek bu mesleği onunla birlikte öğreniyor. Daha sonra yaşadığı problemler yüzünden okulu bırakıyor ve tamamıyla bu işe kendini adıyor. Zamanla işini büyütüp şu an sahip olduğu “Örücü Hasan” isimli dükkanını kuruyor. Hem tasarruf etme hem de geri dönüşüm imkanı sağlayan Demir eskiyen, yıpranan kıyafetlerin yeniden kullanılmasını mümkün kılıyor.

Hayatım burada geçti

Hayatını burada geçirdiğini ve Kemeraltı’nın çok değiştiğini söyleyen İbrahim Demir, “Ben küçükken buraya geldiğimde apayrı bir yerdi. Üniversitede öğretim üyeliği yapmış insanların dükkanları olurdu burada. Bu bölge 2. Beyler diye geçiyor. Adliye bu bölgeye yakın olduğu için avukatlar çoğunluktaydı. Giyimden kuşamına her şey özenliydi ve güzeldi. Maalesef günümüzde öyle değil. Çarşımızda artık o eski hareketlilik, gezen, dolaşan insanlar yok.” sözleriyle kalitenin giderek azaldığını anlattı.

“Ustanın kumaşı okuması gerekiyor”

Örgü yapmanın iyi bir beceri ve altyapı gerektirdiğini söyleyen Demir, “Örgü mesleğinde, giysi ve tekstil ürünlerinde, çeşitli kumaş türleri, spor ayakkabı ve araba döşemesi gibi ürünlerde oluşan deformeleri makaranın içinden çıkardığımız ipliklerle dokuyoruz. Her dokumanın, dokuma karakteri değişik oluyor ve o değişikliğe uygun olan deseni yapıp, örgüye veriyoruz. Yani belirli bir sistemimiz yok. Her kumaşın dokuma karakteri farklı olduğundan, ustanın kumaşı okuması gerekiyor. Neyin, ne şekilde yapıldığını bilmesi lazım, bunun için de bir altyapısı olması gereklidir.” diyerek bu işte tecrübenin ve bilginin öneminden bahsetti. 

Kıyafetlerden tasarruf

“Yırtılmış bir pantolon veya montu çöpe atmaktansa yeniden yapılması daha tasarrufludur.” diyen Demir, “Bütçe açısından yırtılmış bir montu veya pantolonu bize getirmeleri halinde hem aile ekonomik olarak tasarruf eder hem de bizim para kazanmamızı sağlar.” şeklinde konuştu.

Kazancımız az

“Kazancımız bize yetecek kadar.”diyen Demir, “Bizim kazandıklarımız cüzi miktarda ancak hayatımızı idame ettirmemize yarıyor. Bu meslek sayesinde çocuklarımızı okuttuk, yeri geldi ev geçindirdik ve ailemize baktık o yüzden bu mesleğin hakkını ödeyemem.” dedi.

Kalite farkı önemli

Kalitenin öneminden bahseden Demir, “Kumaşların, kalitesi markasına göre değişiyor. Örneğin, bazı trikolar 7 bin liraya satılıyor, bazıları ise 100 liraya satılıyor. Bazı triko örgülerin yapımı  bir saat, bir buçuk saat zamana yayılıyor. Burada verilen bir emek söz konusu bu yüzden usta yaptığı işten hakkını almak zorundadır.” sözleriyle kazanılan paranın verilen emeğe göre değiştiğini belirtiyor.

 “Örücülük mesleği, terzilikten daha ince işçilik ister.”

Mesleği daha fazla kişiye öğretmek isteyen ama başaramayan Demir, “Yıllardan beri  büyük şehirlerde meslek edinme kurslarına destek olmayı istedim, hiçbir şey talep etmedim. Bizden sonra bu mesleği yapan pek kalmadı. Kemeraltı’nda bile iki kişiyiz. Bizden sonra gelecek kimse olmadığından artık iş terzilere kalacak tabii onlarda ne kadar iyi yapabilirse. Çünkü örücülük mesleği, terzilikten daha ince işçilik ister. Bazen yanıma gençler geliyor ve oturup bakıyorlar ancak 5-10 dakika bile dayanamıyor, bu meslek yapılmaz deyip gidiyorlar.” şeklinde konuşarak sözlerini noktaladı.

Haber & Fotoğraf: Oğulcan İrden